கவிதையில் வாழ்கிறேன்...
என் தோழி ஒருத்தி கேட்கிறாள்....
எப்படி எழுதினாய் இத்தனை கவிதைகளை என்று...
நான் கல்லடிப்பட்டு சினம்கொண்டதில்லை...
காயப்பட்டு கண்கலங்கியதில்லை...
காதல் தோல்வியும் எனை உடைத்ததில்லை....
ஏமாற்றங்கள் எனை வதைத்ததில்லை....
உள்வாங்கும் காயங்களை எல்லாம்...
நான் கவிதையாய்தான் பிரசவிக்கிறேன்...
கண்ணீரை விடவும் அதிகமாய்...
இந்த கவிதைகளைத்தான் நம்புகிறேன் பெண்ணே.....
No comments:
Post a Comment